گام‌های عملی امریکا برای مداخله در امور دولت عراق روز به روز بلند‌تر می‌شود که حکایت از تسهیل مسیر تهدیدات رژیم صهیونیستی بر کل منطقه و به ویژه ایران دارد. مخالفت صریح امریکا با قانون جدید ساختاردهی حشدالشعبی در ماه‌های گذشته تا درخواست صریح امریکا برای خلع سلاح مقاومت عراق بخشی از پروژه تضعیف و مهار مقاومت و بی‌ثباتی در کشور همسایه ایران است. نقطه آشکارساز آن، استفاده رژیم صهیونیستی از آسمان عراق برای حمله به ایران به رغم مخالفت مقامات عراقی است.
همان‌طور که رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح کشورمان اعلام کرد، تهاجمات اخیر رژیم صهیونیستی و امریکا به ایران موجب نمایاندن نیات امریکا از کنترل فضای عراق برای همگان شد. رویدادی که پتانسیل تشدید مداخله امریکا و ناآرامی در عراق و نهایتاً انتشار آن به ایران و منطقه را دارد. در واقع، موقعیت ژئوپلیتیکی عراق در خط محور مقاومت و مهم‌تر از آن، همسایگی با ایران سبب شده که عراق در نقشه کنونی امریکا مرکزیت یابد.
فارغ از حضور تروریست‌های ضد ایرانی در اقلیم کردستان عراق، از منظر امریکا عراق ناپایدار که مقاومت در آن مهار شده باشد، مسیر توسعه‌طلبی و تجاوزگری رژیم صهیونیستی را به سمت شرق هموار می‌کند. رساندن خطوط تهدید رژیم صهیونیستی به مرز‌های ایران، هدف بزرگ کنونی امریکا است. با توجه به حمله متجاوزانه اسرائیل به قطر که نماد تهدید اسرائیل برای منطقه تلقی می‌شود، آنچه در عراق در حال وقوع است، نه تنها ایران و عراق بلکه منطقه را در سطح کلان هدف قرار داده است.
حضور جنگنده‌های رژیم صهیونیستی بر فراز عراق به فرماندهی امریکا به رغم مخالفت‌های مقامات دولت عراق، بیانگر سیاستگذاری جدید و تنش‌زای امریکا در عراق است. امری که با تضعیف دولت مرکزی عراق در صدد است، از اعتماد کشور ایران بکاهد و روابط بین دو کشور را متشنج کند، علاوه بر آن فشار سیاسی برای خلع سلاح یا هضم مقاومت عراق در ارتش تحت نظارت امریکا با توجه به جمعیت شیعه و میزان طرفداران مقاومت در عراق، نتیجه مطلوبی برای عراق جز ناآرامی و تنش داخلی ندارد. اثرات این شرایط در مجاورت مرز‌های ایران موجب تقویت تروریست‌های مسلح می‌شود که برای امنیت داخلی ایران یک تهدید است.
از سوی دیگر، ورود بلامنازع جنگنده‌ها به داخل خاک عراق، یک اقدام ضد امنیتی برای هر دو کشور و تهدید مشترک ایران و عراق است، به خصوص که اسرائیل بعد از حمله به ایران، بار‌ها مقاومت عراق را تهدید به حمله نظامی کرده و نتانیاهو از تریبون سازمان ملل، به طور آشکار، عراق را هدف بعدی جنگ‌افروزی رژیم صهیونیستی معرفی کرد و مدعی نابودی مقاومت عراق شده است.
امریکا نیز تلاش کرد با ورود جنگنده‌ها به آسمان عراق، نوعی دیگر از بحران را برای دو کشور تعریف کند و سهم واقعی خود از قدرت در عراق و بازیگری آن را به کشور‌های منطقه اثبات کند. در همین راستا بود که لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ایران، این اقدام را نمونه‌ای از رفتار مداخله جویانه امریکا در عراق برای مخدوش کردن استقلالش دانست و گفت: «با وجود اینکه دولت عراق مستقل است، اما امریکا نمی‌گذارد و از فضای سیاسی و امنیتی این کشور سوء استفاده می‌کند».
در نتیجه، روند‌های کنونی در ساختار امنیتی و سیاسی عراق، زیر فشار‌های امریکا با وجود آنکه مورد تأیید و مطلوب دولت عراق نیست، اما اثرات مخربی هم در داخل عراق و هم در روابط فیمابین دارد. شایان ذکر است که طی هفته‌های گذشته، پنتاگون اعلام کرد که ماهیت حضور امریکا از عملیات نظامی به یک شراکت امنیتی گسترده با دولت عراق تغییر پیدا می‌کند.
با توجه به مطالب قبل و وجود تهدید‌ها و توطئه‌های بالقوه مشترک، همکاری‌های گسترده‌تر را به ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای هر دو طرف تبدیل کرده است، زیرا تقویت همکاری‌ها به امریکا این پیام را خواهد داد که سفر مشاور امنیت ملی عراق به ایران و دیدار‌های فشرده با مقامات نظامی و امنیتی کشورمان هم دلالت بر اهمیت موضوع برای عراق دارد. وی در این سفر با تأکید بر ارتقای سطح همکاری‌های نظامی، سیاسی و اقتصادی برای حفظ امنیت بیشتر در منطقه، بر عزم این حکومت برای پیگیری اجرای توافق‌نامه امنیتی بین دو کشور از جمله خلع سلاح گروه‌های مسلح ضد انقلاب در شمال عراق تأکید کرد و گفت که عراق اجازه نخواهد داد که سرزمین اقلیم مبدأ اقدام علیه جمهوری اسلامی ایران شود.
رفتار مداخله جویانه امریکا در عراق و زمینه‌سازی برای استفاده از ظرفیت عراق برای تجاوز به خاک ایران، بخشی از استراتژی کلان کاخ سفید علیه ایران است. امریکا به طور صریحی در نظر دارد که با اعمال فشار‌های سیاسی و توسل به نفوذ خود در برخی جریان‌های عراق و همچنین تقویت پایگاه‌های نظامی، زمینه حملات و تهدیدات بعدی رژیم صهیونیستی را علیه ایران فراهم کند. از این رو، این سؤال مطرح می‌شود که رفتار تهاجمی و خصمانه کنونی امریکا، جایی برای اعتماد به این کشور و آنچه اصلاح‌طلبان و لیدر‌های آنان، چون ظریف دائماً مطرح می‌کند، مذاکره با امریکا باقی گذاشته است؟
کدام عقلانیت با دشمنی که در هر لحظه از ابزار‌های گوناگون بر ضد منافع ایران استفاده می‌کند، حاضر به مذاکره و گفت‌وگوی متوازن می‌شود؟ امریکا در هر ثانیه در حال خط و نشان کشیدن برای ایران است و آن را به طور علنی بروز می‌دهد تا پیام هشدار خود را به تهران برساند. در این فضا، هر گونه اعلام تمایل برای مذاکره از سوی ایران، از سوی کاخ سفید به عنوان نشانه‌ای از هراس و اضطراب و همچنین درکی متفاوت از تهدیدات امریکا و نوعی عقبگرد تعبیر شود. از این رو، اصرار به مذاکره در حالی که امریکا هیچ اراده‌ای برای اقدام مؤثر و مثبت بروز نداده و همچنان تمام تحرکاتش در پارادایم تهدید علیه ایران قرار دارد، تهدید امنیتی خطرناکی برای کشور است.
